μία κοινότυπη αρχή…
Βράδυ του Σαββάτου η αστυνομία εκτελεί εν ψυχρώ έναν 15χρονο στο πιο κεντρικό σημείο των Εξαρχείων. Ακολουθεί μία βδομάδα ταραχών, συγκρούσεων, κινητοποιήσεων χιλιάδες κόσμου σε όλες της γωνιές της Ελλάδας και όχι μόνο.
Οι τηλεοράσεις και τα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης μας λένε πως ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός. Μια μικρή «παρεξήγηση1» ανάγκασε τον εργαζόμενο αστυνομικό να τραβήξει πιστόλι να ρίξει στον αέρα, η σφαίρα να εξοστρακιστεί σε ένα μπαλκόνι, από κει να χτυπήσει στην χαμηλή μας νοημοσύνη και τέλος να βρει την καρδιά του ανήλικου Αλέξη.
…μία κοινότυπη αντίδραση
Αρχικά τα κανάλια έδειχναν καρτούν, ταινίες, ρεμπέτες καλλιτέχνες να μας διασκεδάζουν και κάποια σύντομα έκτακτα δελτία που ανακοίνωναν ψυχρά τον θάνατο κάποιου. Στη συνέχεια και υπό το βάρος των ποικίλων αντιδράσεων που συνέβησαν, άρχισαν και τα πιο «ανθρώπινα» ρεπορτάζ, με μελό μουσική υπόκρουση, κροκοδείλια δάκρυα από μεγαλορεπόρτερ, πολιτικούς και κάθε είδους τηλεμαϊντανούς. Όμως όλοι συμφωνούσαν σε ένα πράγμα, όπως δήλωσε άλλωστε και η ίδια η κυβέρνηση, το γεγονός είναι μεμονωμένο όπως και οι ένοχοι.
Και επειδή η κοινωνία του θεάματος διψάει για αριθμούς και στατιστική:
Σιδερής Ισιδωρόπουλος, Αναστασία Τσιβίκα, Βασιλής Τσιρώνης, Τάσος Μαγλαρίδης, Σταματίνα Κανελοπούλου, Ιάκωβος Κουμής, Κάθριν Τζον Μπουλ, Μιχάλης Καλτεζάς, Μανώλης Κανδονολέων, Άγγελος Μαυροειδής, Λουκάς Γράψας, Νίκος Παπαγγελάκης, Δημήτρης Κίκερης, Περικλης Ρεπάκης, Μανόλης Κοντόπουλος, Ιωάννης Νεμετζίδης, Θοδωρής Γιάκας, Σουλεϊμάν Ακιάρ, Νικόλαος Σιακαπέτη, Γιάννης Τζίτζης, Δημήτρης Γλυκογιάννης, Σωκράτης Παπαδόπουλος, Απόστολος Κεραμίδας, Γιώργος Φραγκογιάννης, Χριστόφορος Μαρίνος, Τάσος Μουράτης, Εριόν, Φίλιππος Παπαδόπουλος, Ηλίας Μέξης, Άγγελος Τζελάλ, Μάρκο Μπουλάτοβιτς, Νίκος Λεωνίδης, Μαρίνος Χριστόπουλος, Ηρακλής Μαραγκάκης, Μοχάμετ Χαμούτ, Αλέξης Γρηγορόπουλος, Κάρλο Τζουλιάνι δεκάδες αγνώστου ταυτότητας μετανάστες, , ένας περαστικός μετανάστης στο Λονδίνο, χιλιάδες άνθρωποι που ποτέ δε θα μάθουμε και εκατομμύρια συνειδήσεις που φεύγουν νωχελικά γύρω στις 8 το βράδυ καθισμένες σε αναπαυτικούς καναπέδες.
Η δολοφονία δεν ήταν μεμονωμένη, ήταν η ουσία του κράτους.
Και ύστερα ήρθαν οι κουκουλοφόροι…
Οι εικόνες θεαματικές. Σπασμένες βιτρίνες, φωτιές, καμένα αμάξια, και τέλος ένα λαμπαδιασμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο ικανό να δακρύσει η κάθε νοικοκυρά. Κατεστραμμένες περιουσίες, μικρομάγαζα, βιασμοί, διακίνηση ναρκωτικών, εμπόριο βρεφών και ότι θα μπορούσε να σκεφτεί ο απεγνωσμένος δημοσιογράφος για να τρομάξει / εξοργίσει τον αμήχανο τηλεθεατή / καταναλωτή. Τελικά όμως η αναζήτηση του ποιος κρύβεται κάτω από τις κουκούλες καταλήγει σε ένα κυνήγι μαγισσών απομακρύνοντας μας ουσιαστικά από το βασικό ζήτημα δίνοντας παράλληλα την πιο εύπεπτη προσέγγιση του φαινομένου.
Όσα συμβαίνουν δεν γίνεται να αναλυθούν επιδερμικά ως κάποιοι οργισμένοι 15χρονοι που τυφλωμένοι από οργή και εφηβική ανωριμότητα σπάνε ότι βρουν μπροστά τους. Ούτε ως μερικοί δεκάδες αναρχικοί που με τρομακτική οργάνωση δρουν ταυτόχρονα σε όλες τις πόλεις της χώρας με στόχο την «αποσταθεροποίηση του κράτους».
Υπάρχει οργή ναι, όμως είναι βαθιά κοινωνική και πολιτική. Είναι που τα ευτυχισμένα και αψεγάδιαστα πρόσωπα της τηλεοπτικής βιομηχανίας μας φαίνονται μακρινά. Είναι που οι πανέμορφες ανορεκτικές κοπέλες και οι βαρβάτοι άνδρες των γυμναστηρίων που προβάλλονται ως πρότυπο σήμερα μας φαίνεται ένας θρασύς σεξιστικός περιορισμός. Είναι που τα ενδεδειγμένα πρότυπα συμπεριφοράς σε όλες τις εκφάνσεις των διαπροσωπικών σχέσεων είναι μουντά, άχαρα και άσχετα με τις εσωτερικές μας ανάγκες. Είναι που έχουμε ή φαντασιωνόμαστε ότι μπορούμε να έχουμε τα πάντα σε μία κοινωνία που τελικά δεν έχει τίποτα. Είναι που οι στείρες και δίχως φαντασία πολιτικές σας νεολαίες περιορίζουν και ποδοπατούν τα όνειρα μας (πείτε μας στομφώδεις, είναι που γράψαμε 19 στην έκθεση2). Είναι που οι μερσεντές και οι μπράβοι των παπάδων φωνάζουν μέσα από τα Βατοπέδια την χυδαιότητα του ρόλου της θρησκείας. Είναι που στους ναούς της διασκέδασης η μιζέρια σου κλείνει το μάτι. Είναι που η κυρία Παπαρήγα μας κατεδαφίζει τη λίμπιντο, και οι ιδέες των συνομήλικων μας έχουν προ πολλού ξεπεραστεί από τα ίδια τα γεγονότα. Είναι που οι χιλιάδες νεκροί που ακούμε καθημερινά στον «τρίτο κόσμο» μας φαίνεται κάτι απόμακρο και αδιάφορο. Είναι που θεωρούμε πως η εξουσία σε κάθε της έκφανση, διαφθείρει, και βγάζει ό,τι χειρότερο μπορεί να δείξει ο άνθρωπος. Είναι που για την κοινωνία σας παρουσιάζουμε αποκλίνουσα συμπεριφορά3.
Είναι που επειδή μπορούμε να έχουμε τα πάντα και τελικά να μην έχουμε τίποτα αποφασίζουμε να μην έχουμε τίποτα και να ζητάμε τα πάντα.
1 Όπως δήλωσε ο χασοδίκης δικηγόρος του αστυνομικού Αλέξης Κούγιας
2 Πέραν του χιούμορ, το γεγονός ότι περάσαμε σε σχολές που εσείς θεωρείτε ότι έχουν κύρος, μας αφήνει πλέον παγερά αδιάφορους.
3 Όπως δήλωσε και ο δολοφόνος αστυνομικός Επαμεινώνδας Κορκονέας.
Πολύ ωραίο κείμενο. Μπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πως γίνεται μια μερίδα του λαού που είναι - καταλήγουν πολιτικοί, είναι - καταλήγουν αστυνομικοί, είναι - καταλήγουν τραπεζίτες είναι αυτοί οι οποίοι έχουν την μεγαλύτερη εξουσία, είτε έχουν τα περισσότερα χρήματα, είτε και τα δύο. Προσωπικά πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να επικοινωνίσουν μόνο μεταξύ τους, και το πιο βασικό, δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως ομάδα με το υπόλοιπον κοινωνικό σύνολο.
Ελαφριά η γλώσσα, το ξέρω, αλλά προσπαθώ να το δω αποστασιοποιημένα μπας και βγάλω νόημα απο όλα αυτά τα γεγονότα και τις καταστάσεις. Ακόμα βέβαια δεν έχω βγάλει.
Και το πιο σημαντικό, τι διάλο τους δίνουμε όλη την εξουσία, όλα τα χρήματα, και υποτασσόμαστε σε ένα σύστημα το οποίο το ρυθμίζουν αυτοί, φυσικά για τα δικά τους συμφέροντα. Αρκετά κοινή άποψη, απλώς συμβαίνει να είναι η αλήθεια.
Ιδιαίτερα για τους αστυνομικούς, νομίζω ότι πρέπει να αφοπλιστούν όσο το δυνατόν περισότεροι, και το πιο βασικό, να περνάνε απο ψυχολογική αξιολόγηση μια φορά τον χρόνο γιατί πραγματκά έχουμε να κάνουμε με παλαβούς τελικά.
Όσο για τους πολιτικούς... τώρα τι να πω, τα ξέρετε. Σκεφτείτε τι γίνεται και δεν το ξέρουμε... Και τα ΜΜΕ εμπίπτουν στην ίδια κατηγορία, σίγουρα.
Πολλά φιλιά, Χρόνια Πολλά, να ζήσουν οι ινσόμνιακ μικροαστοί!
axeto alla sygnwmh ! ithela na diatisw tin anwnymia mou kai brika stegh se auto to blog sas!skeftomai poly sovara th dimourgia, epwnyma dysthxws, group sto facebook kai ithela ti gnwmh sas1 AKOUSTE KAI AUTO: kanaki kala ta les alla... simera brethika sto magazi sou! afou eftasa sti porta tou magaziou sou ,antimetwpisa isws to xeirotero pragma pou tha mporouse kapoios na niwsei enw exei bgei eksw na diaskedasei! to legomeno kai gnwsto se olous face control! afou eutuxws gia ti parea mou eixame gnwsto sto magazi, telika ystera apo syzhthseis me tous poly gnwstous portierides sto kosmo ths nyxtas ths omorfhs thessalonikis mpikame mesa! meta apo merikes wres eskases myth isoun etoimos na paikseis mousiki ws megalos dj!afou ebales ta mainstream kommatia pou oloi agapame kai xtypithikame plirwsame ta 8 eyro pou exei to poto sou kai oloi pigame gia ypno sebomenoi to wrario pou yparxei!kopse loipon tis malakies pou poulas sto kosmo kai dhlwse ksekathara: kyrioi eimai enas stignos epaggelmatias thelw ta lefta sas!pragmatika se sebastika stis teleutes mere gia auta pou eipes stin ekpompi sou alla na pou gia kalh mou tyxh brethika simera sto magazi sou kai mou anoiksan ta matia! ade loipon mazepse ta leftakia sou kai ase mas hsyxous emas ta paidia tou katwterou theou! toulaxiston as exeis to filotimo na min poulas pseftiko prologo!dedomenou tin dynamh twn mme pou toso krazeis kserw oti tha breis to mikrotero psegadi gia na bgaleis analithoi auta pou lew! alla de bariese! kalh kardia mwre!allo ena kastro ths legomenhs aksikrateias kai alitheias stin ellada epese! ade spitaki sou kai sta koritsakia sou loipon! ta pame!
ΑπάντησηΔιαγραφήtha epanelthw gia diorthwseis tou keimenou!
Paidia polu wraio to blog sas! Tha mporousate isws na mou steilete th fwtografia pou exete sth kentriki selida se megaluterh analush gia na th kanoume stencil? :)
ΑπάντησηΔιαγραφή